anladım ki
Anladım ki; sorgulamaya başladınız mı yaşamı çoraptaki delik gibi geliveriyor arkası…
Anladım ki; hayatta başınıza gelecek en iyi şey zannettiğiniz öyle bir zamanda olabiliyor ki olmamasını isteyebiliyorsunuz. Ve yine başınıza gelebilecek en kötü şeylerden biri zannettiğiniz aslında sizin için daha mutlu bir dönemin başlamasına neden olabiliyor.
Anladım ki zamanlama çok önemli yaşamda ve tatmin duygusu…
Anladım ki tüm bunları anlamak için geç bile kalmışım aslında…
Anladım ki bir şeyi çok istediğiniz zaman ona o kadar odaklanmış oluyorsunuz ki sanki olması yeterli.
Anladım ki nerede , ne zaman sorularının yanıtları olanın yaşamınıza kattığı anlamı da belirleyebiliyor
Anladım ki çok az olgu bu sorulardan muaf…
Anladım ki cesaret temkinsizlikle gösterilirse aptallığa dönüşmemesi sadece şansınızın gücüne bağlı…
Anladım ki aptallığa düşmekten korkarsanız cesaretinizi yitirmekle kalmaz yaşamın kendisini ıskalarsınız…
Anladım ki korkularımızla yönlendiriyoruz yaşamımızı…
Ve asıl kendimiz olmaktan korkuyoruz çoğu zaman
Anladım ki
Anlamamışım …
2008,İstanbul,ev.
Bita
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder